Είναι αυτή που ορισμένοι γύρω σου σε θέλουν να πορεύεσαι με κάποια «αποδεκτά στάνταρ», χωρίς να δέχονται πως επιλέγεις να διδάσκεσαι και να ενεργείς στη ζωή σου -προσωπική η επαγγελματική- μέσα από τη δίκη σου «προσέγγιση όψεως».
Η διαμόρφωση γνώμης έρχεται μόνο από βιωματική εμπειρία και όχι μέσα από λόγια,
άρθρα
δημοσιεύσεις που κυκλοφορούν η από διαλέξεις και ατέρμονες συζητήσεις τα βράδια βυθισμένες σε αερολογίες.
Έτσι, πολλοί από εμάς αρκούμαστε σε «βασικές λειτουργίες» και καθωσπρεπισμους, ευνουχίζοντας την φυσιολογική λειτουργία της ολόκληρομενης προσωπικότητας που έχουμε σε συνεχή μορφοποίηση.
Περιοριζομαστε δηλαδή σε μια συμπεριφορά που υπαγορεύεται από τους τίτλους της επαγγελματικής μας ιδιότητας,
ενος μάστερ,
ενός πτυχίου
η δεκάδων
μεταπτυχιακών,
σε αυτά που θα «πει ο κόσμος»
ακόμα κ σε όσα οι άλλοι εύκολα θα σου «φορέσουν» ταμπέλα και μόνο που θα ακούσουν τη φωνή σου.
Αρκεί…να μη φαίνεσαι «Πολυεργαλείο».
Αρκει να μη καταλάβουν ότι μπορείς και εσυ να δεις το «ναυάγιο» και να κατασκευάσεις τη «σχεδία».
Δεν θα το δεχτούν αυτό.
Μη τυχόν και τους δείξεις ότι είσαι Ελβετικός σουγιάς, και όχι απλό…ρολόι ακριβείας!
Καποιοι από αυτους σε θέλουν με την έξοδο σου από το σπίτι -ακόμα και απο το τηλέφωνο- να ενεργείς με βάση τα «πτυχία» και αυτό που δηλώνεις και όχι αυτά να είναι συμπληρωματικά στην προσωπικότητα κ στον χαρακτήρα σου. Την προσωπικότητα σου θα την αφήνεις στο ντουλαπάκι του σπιτιού σου.
Όχι ..Δεν θα την παρεις μαζί σου. Δεν μπορείς να άγεσαι κ να φέρεσαι σαν ολοκληρωμένος άνθρωπος
με ψυχή, συναίσθημα και
λογική σκέψη για να έρθεις σε επικοινωνία με τους άλλους,
αλλά μονον ως επαγγελματίας «κάτι»!!
Έχεις όρια εκεί έξω τα οποία σου απαγορεύουν να περάσεις…
Κάτι σα να πας να φτιάξεις τον κεντρικο με τον μαύρο αυχένα, καλύπτοντας εξωτερικά την μαυρίλα με ένα τετράγωνο «καπάκι» χωρίς να υπολογίσεις τη λειτουργικότητα η την αισθητική έμφανιση του.
Οι παράμετροι για την κατασκευή στον 21 ήταν η κάλυψη της δυσχρωμιας
η διατήρηση της χρωματικής αξίας,
η θέση του και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τα οποία πρέπει να αναπαραξεις με τρόποποιητές μέσα από υλικά που έχεις διαθέσιμα,
απο τις τεχνικές γνώσεις αλλά ΚΑΙ μέσα από την ικανότητα σου.
Στο τελευταίο σταντυ κλαμπ αναφερθήκαμε σε όλα τα παραπάνω και σε πολλά περισσότερα, όχι μονο ως εγκυκλοπαιδική γνώση η ως στείρα προσθήκη σε όσα ξέρουμε ήδη.
Εαν μένεις στην επιφάνεια,τότε δεν λαμβάνεις την κάθε εκπαίδευση ως προσφυμα που σε συμπληρώνει και σε ολοκληρώνει σε συνεχές βαθμό.
Δεν αρκει να την λαμβανεις ως ακαδημαϊκη γνώση που πήρες ανταλλαγμα των 100 ευρώ που έδωσες, οπότε.. «το deal είναι καλό»!
Δεν γίνεται να επιτρέψεις στον εαυτό σου να περιοριστεί στο τι λένε τα manuals και η θεωρία.
Κατάλαβε πως η κάθε δια βιου εκπαίδευση ερχεται για να κάνει:
Το μυαλό σου να κινείται γρήγορα και ανάλαφρα διαμέσου διαφορετικών γνωστικών πεδίων,
την ψυχική σου δύναμη να σε κάνει
να δοκιμάζεις αταίριαστα μεταξύ τους πράγματα όπως
ένστικτα
διαίσθηση,
ταχύτητα αντίληψης,
αντοχή στην αμφιβολία,
τον χαρακτήρα σου να αυξάνει την ικανότητα να μεταφέρεις γνώση από το ένα πεδίο στο άλλο. (Θέλεις κι αλλα;)
Ολα αυτά πρέπει πάση θυσία να ξεπερνάνε το γνωστικό σου επίπεδο και να λειτουργήσεις ως ολος άνθρωπος με σώμα και ψυχη!!
Διαφορετικά μένεις απλά ένας τεχνίτης. Ένας γνώστης.
Και Από αυτούς έχουμε πολλούς.
Η «ελεύθερη πτήση» του Ανδρέα και του Λεωνιδα που ξεκίνησαν από το 2014, τους έκανε με διαφορά καλύτερους στη μεταδοτικότητα της γνώσης,
με καλύτερη ύλη και περιστατικά αλλα κ ειλικρίνεια να μοιραστούν τις δυσκολίες τους μαζί μας.
Το τελευταίο είναι «προσωπικότητα»!!
Είναι «χαρακτήρας»!
Ο Νώντας…
Εκεί που νομίζεις ότι τα εμαθες όλα, ξαναδές τον να εκπαιδεύει κ ελα να μιλήσουμε.
Την επομένη μέρα στο PRAXIS και στο hands on ..ήταν ολοκληρωτικά αποκαλυπτικός. Ένα μάθημα που κατά κοινή παραδοχή ΔΕΝ έχει ξαναγίνει.
Μετέδωσε την πλήρη αποκωδικοποίηση του κεντρικού χωρίς κρυμμένα χαρτιά…
Και … πρόσθεσε μια πτυχή του, όπου με έκανε να σκεφτώ την ενότητα του ανθρώπου ως ύπαρξη χωρίς να κομματιάζεται η προσωπικότητα, η ψυχική αρμονία με την επαγγελματική ιδιότητα και την εξωτερική συμπεριφορά, αλλά να ακτινοβολεί ως ολόκληρος άνθρωπος και όχι ως ανθρώπινη «μάζα»!!
Αυτό είναι «προσωπικότητα»
Είναι «χαρακτήρας»…
Στο εργαστηριο οι συνεχείς αυξανόμενες απαιτήσεις για υπερ-εστιασμό, δεν μας αφήνουν να κάνουμε zoom out ωστε να μη χάσουμε την μεγάλη εικόνα.
Φοράμε ψεύτο-ευγενια και ξεχνάμε ότι αυτό που θελουμε στη ζωή μας θα πρέπει οι ίδιοι να του δώσουμε μια φυσικήν υπόσταση για να κάνει θόρυβο.
Λέμε σε όλα «ναι οκ» για να είμαστε αρεστοί…και περιμένουμε τους «άλλους» να βγάλουν το φίδι από την τρύπα..
Η επαγγελματική μας πορεία ορίζεται από την επαγγελματική αυτογνωσία και σίγουρα στις εκπαιδεύσεις κάθε άλλο παρά λειψός νιώθεις.
Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να καταγραφείς την πραγματικότητα και μάλιστα είναι ο πιο ασφαλής:
Λες μόνο την αλήθεια και αυτό που νιώθεις ακόμα κι αν σε κατηγορούν ότι εκφράζεσαι με υπερσυναισθηματισμό.
Στη φωτό που επέλεξα, ο Νώντας παίζει κιθάρα δίπλα στη φωτογραφία του Θανάση Κασουριδη.
Ο Κασουριδης μου έδωσε θέση στο εργαστήριο του και μου έμαθε τι θα πει επαγγελματική συμπεριφορά και πως να στέκομαι στα πόδια μου χωρίς δεκανίκια.
Απο τον Νωντα άκουσα πρώτη φορά τη λέξη «αρχιτεκτονική» που ξεκλείδωσε μιαν άλλη προοπτική της δουλειάς μου.
Η εκπαίδευση μου δεν περιορίζεται μόνο στο να μαθαίνω να «χτίζω» δόντια η στο πως θα γράψω ένα κείμενο.
Μέσα από την εκπαίδευση και την αλληλεπίδραση βρισκόμενοι ο ένας δίπλα στον άλλον, βιώνω την ολοκλήρωση των προσώπων γύρω μου αλλά και τη δίκη μου.
Στη θεσσαλονικη αυτή τη φορά Δουλέψαμε
τραγουδήσαμε
γελάσαμε
κουραστήκαμε
χορέψαμε και γιναμε μια παρέα με όσους συμμετείχαν, χωρίς να λογαριάσουμε το τρέξιμο που προηγήθηκε.
Στα χρόνια που πέρασαν
συμμετείχαμε
προοδεύσαμε
αγοράσαμε
πουλήσαμε
συζητήσαμε
κλάψαμε
γελάσαμε …
Και Ολα αυτά, δεν είναι απλά «προωθητικές ενέργειες».
Τα μέλη του study club μεγαλώνουμε μαζί.
Μας «μαθαίνουμε» μαζί.
Το κλαμπ αλλάζει….
Και εμείς θα συνεχίσουμε Μαζί τους να σχεδιάζουμε και να μηδενίζουμε τις αποστάσεις κρατωντας ότι μας ενώνει.
Είναι από τις στιγμές που επιλέγω να μην διατηρήσω το «επαγγελματικό» μου ύφος αλλά να αφεθώ στο συναίσθημα που με κάνει να σκέφτομαι πως και αν ακόμα κάποιος έχει ζήσει κάτι ανάλογο, στο τελευταίο κλαμπ
ο Οδυσσέας βρήκε λιμάνι και ….
ο ναυαγός…τους βγήκε «βασιλιάς»!!
Αφήνω ένα λινκ με βιντεάκι του κλαμπ από το 2018 που μας θύμισε πως
Δεν γίνεσαι τεχνίτης μόνο αν μπορείς να χτίσεις έναν κεντρικό όπως ακριβώς
Δεν κανείς οικογένεια μόνο αν παντρευτείς …η
Δεν γίνεσαι μητέρα η γονεας μόνο αν γεννήσεις παιδί…
Από τη στιγμή που υπάρχει εγκεφαλική συνδεση Και από τη στιγμή που μέσα από αυτό βγαίνεις καλύτερος, τότε σίγουρα ζεις την καλύτερη περίοδο στη ζωή και μπορείς να βιώνεις την πληρότητα.
Το διάστημα αυτό ζούμε μεγάλες αλλαγές τόσο στον κοινωνικό ιστό της χώρας όσο και στις τοπικές κοινωνίες.
Ο κόσμος λένε πως αλλάζει..
Αν κάτι σου μαθαίνει η ζωή είναι να φροντίσεις να μείνεις ελεύθερος να ενεργείς ως ολόκληρος άνθρωπος .
Η Θεσσαλονικη γιορτάζει …!!
Γιορτάζει Τον Αγιο Δημήτριο …
Στην κυριακάτικη θεία Μετάληψη ο Χριστός είναι ολόκληρος σε κάθε ψίχουλο της Θείας κοινωνίας
Είναι Ολος ο Θεός για κάθε έναν από εμάς ξεχωριστά και όχι ένα μέρος Του.
Η Θεσσαλονικη Γιορτάζει Την πατρίδα …
Με τα ΟΧΙ της, τους βασιλιάδες της και τα στρατεύματα της…
Κυρίως όμως θυμάται αυτούς που έδωσαν ΟΛΟ τους το είναι -και όχι ένα κομμάτι τους- για την Ελευθερία.
Έτσι κ εσυ …
Μην αφήσεις κανένα να σου πει ότι μπορείς να σταθείς γερά μονο με το ένα πόδι..
Μέσα σε αυτη την «τάξη», ηρθε η ώρα να αντιμετωπίσεις τους λύκους που ταΐζεις -τους μέσα και τους έξω- και θρέφεις τόσα χρόνια από
φόβο,
ανασφάλεια,
απωθημένο ή επειδή απλώς δεν κατάλαβες πως λειτουργεί τούτο το πράγμα που το λενε ζωή!
Μονος η μόνη πάντως …όχι δεν μπορείς και να το θυμάσαι…
Βρες τους ομοίους σου λοιπόν και θριάμβευσε..
Σαμαρτζιδου Θεοδωρα.
ΥΓ: Λέτε να κάνουμε τελικά εκεινο το περιοδικό που κάποτε ονειρεύτηκα (ας είναι κ εφημερίδα) μήπως και γράψετε και εσείς τίποτα …που ξέρω ότι υπάρχετε αλλά θέλετε να μένετε κρυμμένοι; Σε τι υστερούμε δλδ από το lab line??
Βέβαια …οικονομικά δεν έχω δυνατότητα αλλά …να…. Ο Λουκάς μου είπε ότι τόσο υλικό κ βίντεο που έχω στην κατοχή μου άπο όσα έγιναν, θα μπορέσω να αγοράσω ολόκληρη πολυκατοικία αν τα «χρησιμοποιήσω» σωστά…
Αν και δεν είμαι αυτού του πνεύματος …
λέω να τα κρατήσω στο ….. «ντουλαπάκι του σπιτιού μου»…
Ποτέ δεν ξέρεις…😁
